Geluk zit in kleine dingen!

Zoals veel kinderen denk ik ook nog steeds een beetje 'magisch'. Op spannende momenten brand ik graag een kaarsje, ga ik slapen op een mooie tijd (23.23 uur) of zie ik het feit dat juist op dat moment de zon gaat schijnen/de regen ophoud of juist begint als een goed teken.

Toen wij besloten naar Engeland te gaan vond ik opeens in het bos een stukje porselein met een delftsblauwe schildering er op. Je zou kunnen zeggen dat het feit dat ik zo iets oerhollands vond een teken aan de wand was om niet te gaan. Ik houd wel van positief magisch denken en bedacht me juist dat Nederland door de eeuwen heen heel veel Delfts blauw heeft geëxporteerd. Het feit dat wij onszelf nu gingen exporteren paste daar dan weer heel leuk bij. En zo werd ik blij van dat eerste stukje. In de tijd daarna vond ik nog regelmatig nieuwe stukjes. Ze gingen mee naar Engeland en kwamen ook weer mee terug in hun speciale potje.

Eenmaal terug vind ik nog steeds af en toe zomaar een stukje en ik word er elke keer blij van. Vandaag liep ik ook weer over het bospad dat ik al minstens 500x heb gelopen en ik liep zomaar wat te denken over mijn praktijk. Over alle acties die ik de afgelopen tijd heb ondernomen en de verschillende dingen die op mijn pad lijken te komen en allemaal leuk zijn. Ben ik wel goed bezig, maak ik mijn praktijk niet te breed? Lastige vragen voor een ondernemer in zijn eentje. Opeens viel mijn oog op een blauw stukje. Een mooi bewerkt stukje deze keer. Over alle stukjes op zijn plaats vallen gesproken!

verschil tussen kindercoach en kindertherapeut

Nu ik met allerlei verschillende  mensen praat om mijn praktijk onder de aandacht te brengen wordt mij vaak gevraagd wat nu precies het verschil is tussen en kindercoach en een kindertherapeut.

Ik omschrijf het verschil eigenlijk zo: Ergens in een mooi weiland wat we 'het leven' noemen staat een kind boompje dat zijn blaadjes laat hangen en minder goed groeit dan de rest. De kindertherapeut gaat op zoek naar het probleem in de wortels van het kind-boompje. Samen met het kind probeert de therapeut het probleem weg te halen door het eens goed van alle kanten te bekijken en te proberen om het te verwijderen uit de wortels. Ze kan het boompje weer verder groeien tot een mooie, gezonde boom.

De kindercoach ziet een kind-boompje wat even niet zo lekker in zijn vel zit en gaat samen met het kind kijken wat er allemaal rondom en in het boompje aanwezig is of veranderd kan worden zodat het, ondanks het probleem in de wortels toch weer verder kan groeien. Het probleem wordt gelokaliseerd en er wordt, samen met het kind-boompje gekeken welke factoren in de omgeving van het boompje, of beter nog in het boompje zelf het kind-boompje kunnen leren om minder last van het probleem te hebben. Misschien wil het kind-boompje aan het iets grotere boompje er naast leren vragen of hij iets opzij wil gaan zodat hij meer zon krijgt. Of misschien zijn er andere dingen die hij graag wil leren zodat hij weer beter kan groeien. Kortom, de kindercoach gaat niet zo zeer op zoek naar de oorsprong van het probleem maar meer kijken naar hoe het kind de dingen waar het tegen aan loopt zelf kan oplossen.


Ook Tea Adema van kindercoaching friesland legt op een mooie manier het verschil uit. Leuk om te lezen en handig om te weten. 

Daar word je blij van!

Vraag de gemiddelde volwassene op zo maar een moment van de dag waar hij of zij blij van wordt en je krijgt dingen te horen als de staatsloterij winnen, een mooie reis maken, een huis met een zwembad. En natuurlijk klopt dit allemaal. Van geld alleen word je niet gelukkig maar dat je zo veel geld hebt dat je de prachtigste reizen kunt maken en tussendoor in een huis woont dat van alle gemakken is voorzien helpt vast en zeker wel een beetje.

Maar tot het zo ver is en óók als al deze mooie dromen wel waar zijn geworden zijn er andere dingen waar je heel blij van kunt worden en die zo maar voor het oprapen liggen. Zo begon deze dag te vroeg en lag ik al lang voor de wekker ging te piekeren in bed. Het gevolg was dat ik opstond met een bomvol hoofd van de dingen die echt moeten en de dingen die ik nog wil. Echt gezellig was ik dus niet. Jasper zat met een wit koppie aan zijn ontbijt, door de wekker heen geslapen, nu dus in de stress zijn tas ingepakt en gehaast aan het ontbijt. Als brugpieper is het leven Zwaar.

Op het moment dat Jasper naar buiten stapte klaarde zijn gezicht op: Kijk mam. Buiten is alles paars! Met zijn allen stonden we vervolgens naar de bijzondere kleur te kijken die de wereld deze ochtend had. Jasper zei het is alsof ik alles door een paarse bril zie en dat vonden wij ook. Mijn ochtendhumeur verdween direct en de vrolijkheid bleef bij me terwijl ik de hond ging uitlaten. Eenmaal op de hei in de koude wind voelde ik hoe lekker warm mijn lijf was onder alle lagen jas en kleding en hoe koud mijn gezicht. De hond kwam uitgelaten op me af gerend waardoor alles flapperde; zijn oren, tong en staart en dan ook nog van die glimmende oogjes. Wat heerlijk als je altijd blij bent.

En zo liep ik daar blij te zijn en me maar weer eens te beseffen dat geluk hem écht vooral zit in kleine dingetjes.

Bewust eten

In de Groter Groeien van deze maand stond een artikel over een gezin wat besloten had veganistisch te gaan eten/leven. Pauline had het stuk ook gelezen en vroeg tijdens het eten uitleg.

Ik greep mijn opvoedkundige kans en begon via het verschil tussen vegetarisch en veganistisch met te zeggen dat het eigenlijk helemaal geen slecht idee is om een paar keer per week geen vlees te eten. Met af en toe een soepmaaltijd, tosti of een gebakken eitje als het druk is redden we meestal de 2x per week geen vlees wel, maar bewust vegetarisch koken zit er eigenlijk niet zo in.

Pauline vond het wel wat en ik ging nog een stapje verder door haar te vertellen dat ik het erg leuk zou vinden als zij op haar kookdag een lekkere vegetarische maaltijd zou maken. Pauline reageerde met: als we er een veganistische maaltijd van maken eten we gewoon twee keer per week patat!

Klein maar Dapper

Deze fantastische foto wil ik jullie toch niet onthouden; Bidsprinkhaan vs superschattige (gelukkig) en enigszins verbaasde labrador. De sprinkhaan is dan misschien klein van stuk, hij is er van overtuigd dat hij het KAN!

Eindelijk een Nieuw Jaar

Na wekenlang aftellen, de hoogte punten en dieptepunten van het jaar op een rij, allerlei overzichten en lijsten in de media is het u dan eindelijk zo ver het is 2012 (alweer 13.40 uur).

Zo op het laatst word ik een beetje kriebelig. Al dat achterom kijken stemt een beetje somber op de een of andere manier. Vanaf de kerst ga je ook een beetje in de wachtstand. Veel dingen hoeven nu nog niet of kunnen beter wachten tot volgend jaar en dat is voor een Jan ongeduld als ik op dit moment ben lastig. Met mijn kindercoachpraktijk in opbouw wil ik vooruit en verder en meer en alles het liefst zo snel mogelijk. Dat al mijn wensen en ideeën niet direct in daden kunnen worden omgezet is wel eens lastig. Ik ben zo vol energie en heb zo veel plezier in mijn vak dat ik dat het liefst met iedereen wil delen en ook zo veel mogelijk kinderen wil helpen. Dat is waarom ik met deze opleiding ben begonnen tenslotte.

Maar er gloort licht; niet alleen is het vandaag de hele dag de eerste dag van het nieuwe jaar, ik kan me ook gaan verheugen op geplande nascholingen! Omdat ik ben aangesloten bij een beroepsvereniging (ABvC) ben ik verplicht me jaarlijks bij- en na te scholen. Alhoewel het een groot deel van mijn financiële planning in beslag neemt vind ik het niet alleen belangrijk om me bij te scholen maar ook leuk.

Sinds ik met mijn kindercoachopleiding ben begonnen is er een hele nieuwe wereld voor me open gegaan. Allemaal interessante lezingen, leuke opleidingen, nieuwe dingen die ik kan leren en nieuwe inzichten die ik opdoe (zie ook: gevolgde opleidingen). Het voelt alsof ik in een gezonde snoepwinkel mag kiezen. Bijna alles ziet er lekker uit en..... alles is goed voor me! Zo ga ik in februari een cursus masseren in de klas volgen en in september de studiedag omgaan met emoties, rouw echtscheiding en verlies studiedag tea adema. Ik kijk er enorm naar uit!

Niet alleen ontmoet ik andere (kinder)coaches waarmee ik over het vak kan praten en waar ik van kan leren, ik leer ook weer meer over verschillende onderwerpen en methodieken. Door deze opleidingen heb ik het idee dat ik mijn vak nog beter kan uitoefenen en dus nog effectiever kan zijn. Voor mij goed, voor mijn cliëntjes nog beter!