Barack Obama is een zeer bekend en extreem voorbeeld van een drie-culturen kind. Hij werd niet alleen geboren uit ouders die een verschillende achtergrond hadden, hij groeide op in verschillende landen en ook nog eens in verschillend samengestelde families (bij zijn ouders, bij zijn moeder en stiefvader en bij zijn oma).
Als je het zo achter elkaar leest klinkt het allemaal best ingewikkeld. En voor veel kinderen is het ook best ingewikkeld om in meerdere culturen op te groeien. Feit is wel dat tegenwoordig steeds meer kinderen als third culture kid zullen gaan opgroeien.
Ten eerste wordt er veel geëmigreerd. Vanwege de gemakkelijke verbindingen zijn de meeste landen binnen 24 uur bereikbaar en dat maakt het eenvoudiger om eens ergens anders te gaan kijken voor een tijdje.
Een andere groeiende groep third culture kinderen zijn die die geadopteerd worden uit een ander land en dan bijvoorbeeld hier in Holland opgroeien.
Daarnaast komen door al die emigraties steeds meer verschillende culturen met elkaar in contact. Dit houdt in dat er ook steeds meer 'gemengde huwelijken' zullen ontstaan waaruit kinderen geboren worden. Deze groeien dus op in een gezin waar gebruiken en gewoontes uit twee verschillende culturen gemixt worden.
Tot slot ontstaan er door tweede huwelijken steeds meer samengestelde gezinnen. Twee familieculturen moeten proberen te gaan samenleven en dan vaak ook nog op twee verschillende plekken; mama met nieuwe man en diens kinderen en papa met nieuwe vrouw en diens kinderen....
Hoe logisch de keuze van ouders ook is om te gaan emigreren, samenwonen met een nieuwe partner en diens kinderen of een kind te adopteren uit een ander land, de kinderen hebben geen keuze en zullen het er maar mee moeten doen. En zoals met alles; het ene kind gaat dit gewoon beter af dan het andere.
Natuurlijk zijn er ook veel voordelen om je kinderen deze flexibiliteit mee te geven. Mijn kinderen vonden een van de grootste voordelen van onze uitstap naar Engeland dat ze nu wisten dat ze overal vrienden konden maken en dat andere kinderen hen blijkbaar voldoende te moeite waard vonden om vrienden met ze te willen worden.
Daarnaast leer je, door letterlijk eens over de grens te kijken, met een meer open blik anderen tegemoet te treden. Ik denk dat het in deze snel veranderende wereld heel gezond is om eens goed ondergedompeld te worden in een andere cultuur en de andere gebruiken te leren kennen en waarderen.
Maar ook al kun je je als ouders soms laten meeslepen door het avontuur en alle nieuwe ervaringen die je kinderen zullen opdoen, vergeet niet naar je kind te kijken en goed te luisteren. Gaat het goed met hem? Lukt het hem om zijn draai te vinden? Hoe beter hij zich gehoord en gezien voelt hoe gemakkelijker hij naar buiten zal kunnen stappen op zoek naar al die nieuwe ervaringen. Ik wens iedereen met emigratieplannen en hun toekomstige Third Culture kids in elk geval veel plezier toe!
