weekeinde vrij

Onze kinderen logeerden een weekeinde bij opa en oma. Vanochtend belde oma om door te geven wanneer ik de schatjes weer op station Hilversum zou kunnen oppikken. Heel enthousiast vroeg ze wat wij allemaal gedaan hadden. Ik zei; euh niks, beetje gehangen. De andere kant van de lijn klonk enigszins teleurgesteld. Hebben jullie 2 dagen vrij en dan doe je niks? Tja, ik kon er niet meer van maken. Lichtelijk schuldig hing ik op.

Even later kwam ik tijdens het uitlaten van de hond een kennis tegen. Ook zij viel om van verbazing. Een Héél Weekeinde Zonder Kinderen en jullie doen Niks? Nu begon ik me werkelijk zorgen te maken. Blijkbaar hadden wij iets vreemds gedaan. Maar tijdens het niksen had het niet vreemd gevoeld voor ons. Wij zijn namelijk heel goed in niksen en...dat deden we al lang voordat de kinderen er waren. Gewoon lekker samen op de bank, boekje lezen, beetje kletsen, beetje hangen, kopje koffie.

Nu ik er over nadacht hadden we overigens wel iets Nuttigs gedaan. Direct nadat we de kinderen op de trein hadden gezet zijn we bijvoorbeeld naar de bieb gereden zodat Joost leesvoer heeft in Engeland. Daarna zijn we heel efficient direct doorgereden naar de Sligro om te kijken of ze daar inderdaad de kipspiesjes verkopen die ik in mijn hoofd heb voor de borrel van vrijdag. Dat bleek zo te zijn dus dat is fijn. Op zondag hebben we handdoeken voor de praktijkruimte van Joost gekocht en ondertussen ook lekker rondgelopen in de Nijhof. Na het afleveren van de handdoeken en ook nog nieuw aangeschafte koffiekopjes hebben we geluncht bij de Generaal. Heerlijk was dat. Verder hebben we (= Joost) ook de zes wijnglazen die al te lang een beetje vies in de keuken staan uitgewassen. Als ik het zo lees nog best veel eigenlijk.

Maar ja, geen druk avondprogramma, of ingewikkelde sociale afspraken exercitie inderdaad. Er waren wel sportieve plannen zoals tennissen of lekker fietsen maar de regen zorgde er voor dat we niet verder kwamen dan doorweekt raken tijdens het hond uitlaten op de hei. Wat overbleef was kneuteren en hangen met zijn tweetjes. En dit dan zonder schuldgevoel over kinderen die (na zes weken hangen) eigenlijk frisse lucht moeten hebben, praten zonder commentaar van de bank, een boek lezen zonder dat op de achtergrond 16 and pregnant of een ander tienervriendelijk programma te horen is, eten wanneer we zin hebben zonder denken over te weinig groenten of alweer soep. Nee gewoon niks en bedenken dat we het ook na 22 jaar samen nog kunnen; lekker NIKS doen. O ja, stiekem óók een beetje geschilderd.

opmerkelijk

Ik heb deze vakantie het boek van Anna Visser gelezen. In het boek doet Anna op originele wijze (zij interviewt ook haar drie kinderen als 'ervaringsdeskundige' wat erg grappig en ook erg raak is) onderzoek naar de 'nieuwe vrouwen'. Ik las het boek vooral vanuit mijn eigen interesse maar vond op bladzijde 95 een bijzondere uitspraak;
Ouders die gescheiden waren lieten de kinderen de hele tijd in hetzelfde huis wonen en verhuisden zelf om de week naar het 'kinderhuis'. Deze ouders hielden dat nog geen half jaar vol.

Het is ook niet niks: elke week, of elke paar dagen je spullen pakken, weer even je draai vinden op je andere plek, constateren dat je dingen vergeten bent en bedenken wanneer je die dan kunt gaan halen etc.

Als je het zo leest zou ik er zelf eerlijk gezegd ook niet aan moeten denken. Mijn hoofd is al vol genoeg met alle dingen die er normaal inzitten, laat staan dat je al deze gedachten er ook nog eens elke week bij krijgt.

Het gekke is: niemand staat er bij stil wat dit voor de kinderen betekent die soms jarenlang heen en weer pendelen tussen twee adressen als hun ouders besluiten uit elkaar te gaan.

Als je er over nadenkt is dit toch op zijn minst iets waarvoor je je kinderen kunt bewonderen als ze dit allemaal maar zonder mopperen doen! Misschien een goed moment om ze even te complimenteren met hun flexibiliteit?