De meeste ouders hebben een
haat-liefde verhouding met alles wat elektronisch is. Inmiddels is al het elektronische
gedoe niet meer weg te denken uit onze maatschappij en ook wij volwassenen
twitteren en facebooken enthousiast.
Je kunt er dus niet meer
omheen. Laptops, I-pad, I-pods, I-phones, minecraft, GTA. Het is in ons leven
aanwezig. Die digitale wereld brengt onze kinderen veel goeds. Het niet halen
van een level kan heel frustrerend zijn. Je kind leert om te gaan met die
frustratie. Omdat de gemiddelde ouder digitaal en game-technisch ver
achterloopt op de kinderen kun je niet helpen. Ze moeten dit dus op eigen
kracht doen. Als het lukt zijn ze enorm trots. Dit kan je kind ook toepassen in
het gewone leven.
Kinderen worden uitgedaagd
om creatief te zijn in hun oplossingen maar soms ook in het maken van dingen.
Ik heb ooit een moeder vertederd horen vertellen dat haar zoontje zijn knuffel
zelf (!) had nagemaakt in minecraft.
Ook sociaal emotioneel kan
het sommige kinderen enorm helpen. Een verlegen kind kan op internet toch
meedoen met chatten of dingen ‘liken’. Soms helpt hem net over een drempel heen
om ook in het gewone leven gemakkelijker op anderen af te stappen.
Het gevaar zit hem er in dat
de digitale wereld weliswaar heel erg lijkt op de gewone wereld maar op
belangrijke punten wel echt anders is. Om kinderen weerbaar te maken in deze
digitale maatschappij is het daarom verstandig om ze van jongs af aan op te
voeden in het omgaan met deze apparaten, sites en spelletjes. Want net zo als
voor alcohol, roken en uitgaan geldt dat kinderen eerst van ons moeten leren
wat ze wel en wat ze beter niet kunnen doen om ze vervolgens stapje voor stapje
los te laten in een wereld die we een beetje wel maar ook een heleboel niet
kennen.
In principe gelden in je
digitale opvoeding dezelfde regels als in je normale opvoeding. Leer je je
kinderen dat ze niet met vreemde mensen mee mogen zonder het eerst aan jou
gevraagd te hebben? Leer ze dan dat ze pas ‘vrienden’ met iemand mogen worden
op Hyves, minecraft, Facebook of Twitter als ze het eerst aan jou hebben gevraagd. Leg ze ook uit
waarom het internet nog wat ingewikkelder is dan de echte wereld: Omdat je de
mensen niet kan zien kunnen ze zich voordoen als iedereen die ze willen en dat
kan gevaarlijk zijn.
Net als dat je in het echte
leven aan niemand zomaar je huissleutel geeft geef je in het digitale leven aan
niemand zomaar je gegevens. En net zo als schelden in het normale leven wél
pijn doet doet schelden op internet ook pijn. En misschien nog wel meer omdat
het soms door veel meer mensen gelezen kan worden en nooit meer weggaat.
Laat je kind zichzelf eens voorstellen
dat ze midden in een voetbalstadion staan en dat al die mensen tegelijk jou
zullen zien zoals je nu op die foto staat die je wil gaan twitteren. Wil je
dat?
Wees als ouders alert op
leeftijdsgrenzen. Als je ze niet laat drinken voor hun 16e waarom
zou je ze dan wel digitaal mensen laten vermoorden op hun 10e? De
grenzen zijn er niet voor niks en als je twijfelt speel het spel dan gewoon
eens een keertje zelf. Het is sowieso verstandig
om regelmatig mee te kijken (of te spelen) met je kinderen. Laat je uitleggen
wat ze doen en wat er gebeurt.
Houd je aan je normale
huisregels. Als er niet wordt gelezen aan tafel dan wordt er ook niet gegamed,
gewhats-appt of getwitterd aan tafel. Als er twee uur schermtijd is dan gaat na
twee uur ook alles uit (ook voor de ouders!).
Maak je je toch nog zorgen?
Bedenk je dan het volgende:
Luisteren je kinderen naar jouw regels? Vertellen ze gewoon wat ze allemaal
meemaken op internet en zijn ze in staat om, eventueel met enig tegengesputter,
op te houden met spelen als de tijd voorbij is? Dan kunnen jouw kinderen prima
omgaan met al het digitaals wat ze omgeeft.
Heb je wel het idee dat er
dingen achter je rug om gebeuren? Of dat je kinderen dingen doen die je echt
niet had afgesproken? Worden ze heel erg boos als de schermtijd voorbij is? Klikken ze continue de schermen weg als jij
binnenkomt? Dan is het tijd voor een goed gesprek en harde afspraken. Als ook
dit niet helpt is het nooit te vroeg om professionele hulp in te schakelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten